صدرا و جام جهانی

صدرا از قبل از شروع جام جهانی با دیدن توپ و فوتبال

چه تو خونه و چه تو تلویزیون کلی ذوق می کرد و دست می زد

و بلند بلند می گفت گل ...گل (گل از اولین کلماتی بود که یاد گرفت)

چون تو خونه مامانم اینا همیشه با دایی محسن و امیرعلی

پسر خاله صدرایی، فوتبال بازی می کنن،

اما با شروع جام جهانی چون دایی ها و خاله ها و خودم و کلاً خانواده مادری

صدرا فوتبالی هستیم هیجانات صدرایی هم به اوج خودش رسید

حالا چه بازی های ایران و چه بازی های تیم های دیگه که شروع میشد؛

صدرا مرتب دست میزد پا می کوبید زمین و می گفت گل....گل

تا اینجای قضیه خوب بود ما هم ذوق می کردیم و باهاش دست میزدیم

اما تو بازی ایران - بوسنی، که من و صدرایی طبق معمول خونه مامانم اینا بودیم،

ایران که گل خورد، دیگه هیش کی حوصله سروصدا و دست زدن و گل گل گفتنای

صدرایی رو نداشت، دایی علیرضا: ساکت، بسته دیگه و ......

خاله محبوبه: میزنمت.... ها! و......

منم صدرارو بغل کردم این ور ببر اون ور ببر و خلاصه به بهانه های مختلف

سرشو گرم کردم تا بازی تموم بشه، خودمم بازی رو درست و حسابی ندیدم،

بعد بازی هم که گریه های امیرعلی و.....و دلداری های صدرایی: امی، امی نازه

همش امیرو بوس می کرد که گریه نکنه،

انشاالله به خاطر من و صدرایی و خواهرزاده ام؛ امیر علی، هم که شده

دیگه ایران اینجوری تو موقعیت های حساس نبازه.....